έχω πεισμώσει
έχω παγώσει
και τρέμω την αυγή
έφυγαν οι μέρες και μου πήραν πολλά
κι ακόμα παίρνουν...
δεν θα το επιτρέψω!
έχω πεισμώσει.
δε θα σου ανοίξω την πόρτα άπληστε χρόνε
γιορτάζω την ουσία της μιζέριας
τσακώθηκα με άλμπουρα σκαριά
έβρισα την λάμψη του ήλιου
χτύπησα κατάκαρδα το σταυρό μου....
έχω πεισμώσει
ζήλεψα το μαξιλάρι σου
φώναξα με την ελπίδα σου
και μάγεψα το φωτοστέφανό σου
καθήλωσα τα μάτια μου στη θάλασσα
περίμενα ένα μπουκάλι μόνο...
ρώτησα τον δράκο μου για την αλήθεια του
βοήθησα τους γλάρους στο ξεκίνημά τους
πέταξα τον μαύρο μανδύα μου...
έχω πεισμώσει..
ονειρεύτηκα με ξένα όνειρα,
δανεισμένα όμως όχι κλεμμένα...
ήρθε η ώρα να τα επιστρέψω
θα γεννήσω μονάχη
θα γιατρέψω την σπασμένη κορνίζα...
θα γράψω για ναυάγια
χωρίς να πνιγώ μαζί τους...
θα ζωντανέψω χιονάνθρωπο τον Αύγουστο...
θα προσθέσω στην γεωμετρία το σχήμα της καρδιάς μου...
θα ακούσω την φωνή μου μέσα στο νερό..
.σκαρφαλώνοντας στο απάτητο βουνό
θα σου χαρίζω κάθε δόξα...
δεν είμαι υπουργός
δεν είμαι θεός
ένας απλός άνθρωπος είμαι
κι έχω πεισμώσει!
