Δίκη με θύμα έναν κύκνο...

Καβαλάρης άσπρου αλόγου…είναι η ζωή μου!
Κι εσύ ένας κλέφτης ψυχών…

Η μέρα θα ντυθεί σε λίγο με μαύρη τουαλέτα, νεράιδες θα γεμίσουν τα κρυστάλλινα ποτήρια με λευκό κρασί…
Θα μεθύσουν απόψε οι ελπίδες μου…
Αστερισμοί δημιουργούν τις στιγμές μας, για να μην τις ξεχάσεις …
Πάντα θα κοιτάς τον ουρανό, το ξέρω!
Γι αυτό συνωμότησα μαζί του…
Σε κάθε μου συνάντηση με το δάκρυ της μοίρας, εγώ συνομιλώ με την Άνοιξη…
Περπατώ στις αμμουδιές και γνωρίζω τη μαγεία των κοχυλιών σε κάθε μου βήμα, μα να που υπάρχουν κοχύλια και σε λίμνες…
Μαζί με ένα κύκνο…
Ένας τοξότης θέλει να τον σκοτώσει…δεν αντέχει τόση ομορφιά…
Μήπως είσαι εσύ;
Αναστενάζουν στις όχθες οι αντιλόπες, που θέλησαν να ξεδιψάσουν…
Και τώρα έγιναν μάρτυρες στο έγκλημα που είσαι θύτης…
Κοκκίνισε και το φεγγάρι…ντράπηκε !
Ψίθυροι ξεφεύγουν κρυμμένοι σε φυσαλίδες…
Τα δέντρα του δάσους εναντίον σου, τα πουλιά οι δικαστές…
Ένορκοι ορίστηκαν τα σύννεφα και εγώ να γίνω η υπεράσπιση;
Και τι θες να πω;
Πως ο κύκνος σε απείλησε και βρέθηκες σε αυτοάμυνα;
Ή καλύτερα πως πήγε να σε κλέψει, κι έπεσε κατά λάθος στο μαχαίρι σου;
Φόνος εκ προθέσεως είναι…
Εγγύηση ορίστηκε η καρδιά σου…για δική του!
Τι; δεν έχεις ε;
Λυπάμαι…
Έκλεισε η υπόθεση…

Απλά μια λίμνη...

Αν ταξιδέψεις για άγνωστα μονοπάτια , κάπου θα ακούσεις για μια λίμνη κρυφή..

Ακόμα κι αν ψάχνεις με χάρτες και πυξίδα, δε θα μπορέσεις να τη βρεις.

Ισχύουν άλλοι νόμοι για να την εντοπίσεις.

Ακούς όμως συνέχεια για αυτή και η επιθυμία σου μεγαλώνει.

Προσπάθησε να την φανταστείς . Πώς θα ήθελες να ναι?
Θα είχε λουλούδια?
Θα είχε ζώα και πουλιά?
Θα είχε μουσική;

Κλείσε τα μάτια και πες πως χορεύεις επάνω σε αυτή τη λίμνη που ονειρεύτηκες πριν λίγο.
Όχι μέσα, επάνω. Οι μύτες των ποδιών σου αφήνουν κύκλους που όλο μεγαλώνουν και μεγαλώνουν μέχρι το χώμα. Εσύ στη μέση . Χωρίς χρόνο , χωρίς βάρος χορεύεις ασταμάτητα...

Ένα μικρό χελιδόνι ή καναρίνι ή περιστέρι απλώνει και μαζεύει τα φτερά του γύρω σου.
Το τραγούδι του συντροφεύει τις σκέψεις σου τώρα. Το ακούς? Με ακούς?

Να και η μελωδία από το πιάνο. Η μια νότα αγγίζει την άλλη όπως θα θελα να σε αγγίξουν τα λόγια μου.
Τα πόδια δεν σταματούν και φύλλα παρασέρνουν. Από χαμηλά , ανεβαίνουν πιο αργά κι από το ρυθμό της καρδιάς σου. Ανεβαίνουν , ανεβαίνουν ως τα δάχτυλά σου και ζητούν αυτό το όνειρο....
Είσαι στη λίμνη πια κι ούτε που είδες τον δρόμο!
Κορμοί δέντρων αγκαλιάζονται και τα πέταλα των λουλουδιών σου στέλνουν το άρωμά τους.
Μύρισε! Με θυμάσαι?

Με αυτό το άρωμα ταξιδεύεις γύρω από ολόκληρη τη λίμνη. Κάνεις κύκλους από τον εαυτό σου και χαμογελάς με ό,τι αισθάνεσαι .

Κοιτάς και οι εικόνες γυρνούν αργά , μα γρήγορα , ώσπου κάτι μικρό σου αποσπά την προσοχή .Μια μπλε χαρτοπετσέτα πεταμένη στα σύννεφα. Πλησιάζεις και διαπιστώνεις ότι δεν είναι πεταμένη.

Είναι ακουμπισμένη εκεί για σένα με ένα μικρό μπισκότο από σοκολάτα. Γεύσου το. Σ αρέσει? Με αισθάνεσαι?

Άλλαξε ο ρυθμός τώρα και με πιο γρήγορους βηματισμούς χορεύεις μέσα στη λίμνη. Μικρές φυσαλίδες γίνονται καθρέφτης και ονειρεύονται γύρω σου. Σε γαργαλούν στο λαιμό, στα χείλη, στην καρδιά.
Σχηματίζουν αστέρια πάνω από το κεφάλι σου γιατί είσαι βασιλιάς.

Να , από μακριά βλέπω την μπέρτα σου...
Ένα κατάλευκο άλογο κουβαλά ένα βαθύ μπλε βελούδινο ύφασμα που στην άκρη του δένει μένα μικρό λευκό γουνάκι. Καθώς καλπάζει γύρω στα χρυσάνθεμα ή στα κρίνα ή στις βιολέτες χωρίς να τα πατάει , απλά τα χαϊδεύει, περνάει από το πλάι σου και σε ντύνει.

Το βλέπεις? Με βλέπεις?

Όλα φωτεινά, με πολύχρωμες ανταύγειες στολίζουν τη λίμνη.

Κοίτα καλύτερα όμως. Κάπου κρυμμένο σε μια κουφάλα μιας βελανιδιάς ή καστανιάς ή πλατάνου , ένα ελάφι ή αετός ή αντιλόπη προστατεύει ένα μικρό χρυσό σκαλισμένο κουτί.

Βρίσκεται ανάμεσα σε πολύχρωμα πούπουλα . Ανάμεσα σε κόκκινους διαμαντένιους συνδετήρες. Είναι ανάμεσα σε συμφωνίες διάσημων μουσικών ..Σκαλισμένο με όνειρα...Σκαλισμένο με δάκρυα σχηματίζει μονοπάτια, πύργους, παλάτια, παραμύθια....

Άγγιξε το. Το νιώθεις?

Με νιώθεις?

Άνοιξε το προσεχτικά...

Κρύβει ό,τι πιο πολύτιμο μπορείς να φανταστείς.

Καλύτερο κι από το πιο μεγάλο σπίτι, ωραιότερο από την πιο όμορφη γυναίκα, ακριβότερο από το πιο σκαλισμένο διαμάντι.

Κάτι που ποτέ δεν έχεις ονειρευτεί.

Κάτι που ποτέ δεν σε έχει ξαναγεμίσει με τόσο όμορφα συναισθήματα. Κάτι που θα σου δώσει ελπίδα για το μέλλον....

Άνοιξε το και πες μου με τα πιο τρυφερά λόγια που διαθέτεις τι αντικρίζεις!Είναι ένα τραγούδι ή ένα άρωμα λουλουδιών ή ένα άλογο με την μπέρτα σου ή μικρό σκαλισμένο κουτί ή απλά ένα μπισκότο από σοκολάτα...

Είναι όλες σου οι αισθήσεις που σ αγκαλιάζουν πιο ζεστά κι από την κάθε ηλιαχτίδα..

Είναι όλες σου οι αισθήσεις πιο οικείες κι από την κάθε μητρική λέξη..

Είναι αυτή η μοναδική λίμνη

που προσπαθώ απλά να σου χαρίσω...